Lára Stefánsdóttir

Búa einhverjir á Raufarhöfn lengur? Mér sýndist annað hvert hús vera tómt þá ég vísiteraði þennan fæðingarstað minn í sumar, og helmingur þeirra fáu íbúa sem við börðum augum töluðu annarlegum tungum, flestir pólsku að ég hygg. Eins gott að þið Fífa systir mætið þarna svo þorrablótsgestum fjölgi duglega ;-)

Jahérna. Það voru allavera 150 manns á þorrablótinu og rosa stuð. Aðeins 4 pólverjar eru eftir á Raufarhöfn og tala þrír þeirra íslensku. Vona að þú gefir þér betri tíma á Raufarhöfn næst þegar þú kemur, fáir þér kaffi á hreppsskrifstofunni og skoðir heimskautsgerðið.
Bestu kveðjur frá þínum heimabæ.
Guðný Hrund

Guðný Hrund: Ég var nú bara að stríða henni Láru en ekki í rauninni að halda því fram að Raufarhöfn væri gjörsamlega í eyði. Mér finnst gaman að stríða Láru og skrifa þess vegna yfirleitt soldið kvikindislegar athugasemdir á bloggið hennar, fyrir hana eingöngu (enda held ég henni finnist líka doldið gaman að láta stríða sér og hún veit að það er ekki alvara á bak við þetta). Fjarri því að ég vilji níða Raufarhöfn, enda bjó ég þar fyrstu 7 ár ævinnar, auk þess sem langafi og langamma, Jón Einarsson og Pálína Laxdal, voru nokkurs konar landnemar þarna sem og ráku afi minn og amma búð ("Fríðubúð" eða "Bræðurnir Einarson") áratugum saman. Ég hef meira að segja saltað þarna síld með mömmu (frá hálfri tunnu og uppúr) þegar ég var smákrakki og man eftir áfallinu þegar síldin hvarf ... kom oft til Raufarhafnar því við fluttum ekki lengra en í Kelduhverfi.
Sem sagt: Kommentið var bara til að stríða Láru ;-)