Ţegar Davíđ Oddsson er kominn í Seđlabankann og mér virđist einsýnt ađ félagi hans Halldór Ásgrímsson sé á leiđ ţangađ líka ţá kemur mér í hug orđrćđan um ţau glćstu eftirlaun sem ţingmenn, sérstaklega ráđherrar, eiga ađ hafa. Ef ég ćtti von á ofureftirlaunum myndi ekki hvarfla ađ mér ađ fara í Seđlabankann heldur eyđa tíma mínum í ljósmyndun, ferđalag til Nýja Sjálands, reyna ađ skrifa bók eđa eitthvađ annađ sem ég myndi vilja dunda viđ eftir langan stjórnmálaferil og enga nauđsyn á ţví ađ vinna fyrir lífsviđurvćri. Nú held ég ađ bankastjórastarf í Seđlabankanum sé alvörudjobb ţar sem mađur ţarf ađ vinna... eđa er ţađ kannski bara hvíldarstarf sem gerir eftirlaunin ekkert sérstaklega freistandi? Ég skil ţetta bara ekki....
« Kórar í Laxárvirkjun | Ađalsíđa | Ábyrgđ fyrir Akureyri »
Laugardagur 10. júní 2006
Liđinn er sá tími sem hćgt er ađ gefa sitt álit. Hafđu samband ef ţú vilt koma einhverju á framfćri