Lára Stefánsdóttir

Ég fór á fund í félagi um þekkingarstjórnun í Orkuveitu Reykjavíkur í gær. Alfa Kristjánsdóttir forstöðumaður skjalasafns OR sýndi okkur húsið og dáðist ég að listaverkum sem eru þar um allt. Þegar kom hinsvegar að listaverkinu Hringur þá labbaði ég spennt eftir mjóum gangi og inn í dimmt rými sem uppljómaðist samstundis og dansandi ljós voru fyrir endanum. Ég vildi kanna það nánar og þá vildi ekki betur til en að ég óð beint ofan í listaverkið þ.e. ofan í tjörn þar sem magnari magnaði upp gárurnar og myndaði dynjandi hljóð. Þar stóð ég hálf aulaleg rennandi blaut og Alfa horfði gáttuð á mig og sagði "þetta hef ég aldrei séð áður". Ég var sumsé orðin hluti listaverksins þar sem ég stóð eins og auli ofan í tjörninni - sem var reyndar ferlega fyndið. En listaverkið er frábært og mæli ég eindregið með að menn líti á það.